Rycerstwo Niepokalanej to według św. Maksymiliana Marii Kolbego - założyciela Ryucerstaw Niepokalanej - całość życia katolickiego w nowej formie polegającej na łączności z Niepokalaną. Pośredniczką naszą u Jezusa”.

Cel i program Rycerstwa św. Maksymilian streścił w haśle:

„Zdobyć cały świat dla Niepokalanej Dziewicy, by Ona, a przez Nią Chrystus zakrólował w duszach wszystkich ludzi”

Członkowie Rycerstwa jako główne zadanie stawiają sobie szerzenie królestwa Chrystusowego pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej, pobudzając wszystkich chrześcijan, świeckich i duchownych, do oddania się jej na służbę w misji, którą pełni jako Matka Kościoła. Rycerstwo Niepokalanej (Milicja Niepokalanej, w skrócie MI – od nazwy łac. Militia Immacultae), powstało dnia 16 października 1917 r. w Rzymie, „dla obrony kościoła w imię Niepokalanej”. Założył je polski franciszkanin  – św. Maksymilian Maria Kolbe (1894- 1941), jako maryjno-apostolski ruch w kościele, który wedug słów Założyciela „poprzez całkowite oddanie Niepokalanej… stara się wszystko przeniknąć i w duchu zdrowym uleczyć”: jednostki, instytucje, stowarzyszenia, całe społeczeństwo do duchowej odnowy wszystkich i wszystko. Otwarte dla świeckich i duchownych ma być sprawnym narzędziem dla obrony i rozszerzenia królestwa Serca Jezusowego.
Już za życia Założyciela Rycerstwo Niepokalanej, było błogosławione przez Papieży i Biskupów, zatwierdzone przez kościół w 1922 roku jako „pobożny związek” (prawo kanoniczne nie znało innej formy, bardziej zbliżonej do pojęcia masowego ruchu), stało się międzynarodowym ruchem katolickim, liczącym milion wiernych. Prowadząc, z wielką korzyścią  dla kościoła, liczne dzieła apostolskie, zwłaszcza w Polsce i Japonii, przez papieża Piusa XII została uznane „instytucją opatrznościową”. Dnia 17 października 1997 r. w 80. rocznicę powstania Rycerstwa Niepokalanej kościół uznał je za publiczne, powszechne i międzynarodowe stowarzyszenie wiernych, w którym według norm kan. 298 kodeksu Prawa kanonicznego duchowni i świeccy „dążą wspólnym wysiłkiem do ożywiania doskonalszego życia, do rozwoju publicznego kultu lub popierania chrześcijańskiej doktryny, albo do podejmowania dzieł apostolatu, mianowicie poczynań związanych z ewangelizacją, wykonywania dzieł pobożności łub miłości lub zmierzających do ożywienia duchem chrześcijańskim porządku doczesnego”. Rycerstwo Niepokalanej jako stowarzyszenie działa w oparciu o normy kanonów 312-320 kodeksu Prawa kanonicznego, wytyczne kościoła oraz Statuty Generalne MI zatwierdzone przez Papieską Radę ds. Świeckich. W Polsce Rycerstwo Niepokalanej rozwija się od 1919 roku. Do dziś – według ksiąg prowadzonych w Niepokalanowie – do MI zapisało się ok. 1,8 mln osób. Obecnie istnieje ok. 260 wspólnot Rycerstwa, w tym ok. 160 zorganizowanych. W ponad 120 ośrodkach uznane zostały za stowarzyszenia kościelne, posiadają swój zarząd i asystenta kościelnego, co zapewnia im stałą opiekę duchową oraz swobodną działalność w parafii, zgodnie ze Statutami MI i Regulaminem wspólnoty.

Na świecie Rycerstwo Niepokalanej obecne jest w 46 krajach na pięciu kontynentach, posiada liczne kanonicznie erygowane siedziby i 27 central narodowych (Niepokalanowów). Szacuje się, że liczba jego członków sięga 4 mln. Obecnie  w naszej parafii opiekunem   Rycerstwa Niepokalanej jest ks. Stanisław.

Akt oddania się Niepokalanej

 (Tekst ułożony przez św. Maksymiliana M. Kolbego)

O Niepokalana
– nieba i ziemi Królowo,
Ucieczko grzesznych i Matko nasza najmiłościwsza,
Ty której Bóg cały porządek
miłosierdzia powierzyć raczył,
ja niegodny grzesznik,
rzucam się do stóp Twoich kornie błagając,
abyś mnie całego
i zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła
i uczyniła ze mną,
wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała,
i z całym mym życiem, śmiercią i wiecznością,
cokolwiek Ci się podoba.
Użyj także, jeżeli zechcesz, mnie całego,
bez żadnego zastrzeżenia,
do dokonania tego, co o Tobie powiedziano:
„Ona zetrze głowę twoją”,
jako też: „Wszystkie herezje samaś zniszczyła na całym świecie”,
abym w Twoich niepokalanych i najmiłościwszych rękach
stał się użytecznym narzędziem
do zaszczepienia i jak najsilniejszego wzrostu Twej chwały
w tylu zbłąkanych i obojętnych duszach,
a w ten sposób
do jak największego rozszerzenia
błogiego Królestwa Najświętszego Serca Jezusowego;
albowiem gdzie Ty wejdziesz
tam łaskę nawrócenia i uświęcenia wypraszasz,
przez Twoje bowiem ręce
wszelkie łaski z najsłodszego Serca Jezusowego na nas spływają.
Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza…
I daj mi moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim