Chrzest

Co zrobić zanim udamy się do kancelarii?

1. Wybrać imię (imiona) dla dziecka. Najlepiej posłużyć się katalogiem osób świętych, aby dziecko miało świętego patrona.
2. Wybrać matkę i ojca chrzestnego (mają to być osoby wierzące i praktykujące) oraz znać ich dane: nazwisko i imię, stan cywilny, wiek, data i miejsce ślubu kościelnego, miejsce zamieszkania.
3. Przedstawić świadectwo urodzenia dziecka.
4. W kancelarii do Księgi Chrztów zostaną wpisane najważniejsze dane dziecka i rodziców oraz zaplanuje się szczegóły dotyczące chrztu.
5. Rodzice chrzestni mieszkający poza terenem naszej parafii są zobowiązani uzyskać zaświadczenia, że są wierzącymi i praktykującymi katolikami. Zaświadczenia takie wydaje kancelaria parafii, do której należą.
6. Rodzice i chrzestni powinni  być w stanie łaski uświęcającej, by móc w pełni uczestniczyć w Mszy św., podczas której zostanie udzielony sakrament chrztu. Zaleca się zatem, aby przed chrztem dziecka skorzystali z sakramentu pokuty,
7. Zaplanować dzień na katechezę chrzcielną. Spotkanie odbędzie się w dniach poprzedzających chrzest w kancelarii parafialnej.

Warunki stawiane rodzicom chrzestnym:
– ukończony 16 rok życia
– przyjęty sakrament bierzmowania
– zaświadczenie ze swojej parafii, że jest osobą wierzącą i praktykującą (osoby mieszkające poza naszą Parafią)
– osoba, która nie żyje w związku niesakramentalnym

Nauczanie Kościoła Katolickiego na temat chrztu (KKK 1210-1284):

http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkII-2-1.htm

Obowiązujące normy prawne  wg Kodeksu Prawa Kanonicznego 1983

(Księga IV „Uświęcające zadania Kościoła; część I „chrzest”; kan. 849-878):

http://archidiecezja.lodz.pl/prawo.html

Synod Archidiecezji Przemyskiej 1995-2000

Sakramenty święte 

Chrzest

Duszpasterze powinni często przypominać o znaczeniu sakramentu chrztu, który jest konieczny do zbawienia, przez który człowiek uwolniony od grzechów otrzymuje godność dziecka Bożego, upodabnia się do Chrystusa i zostaje włączony do Kościoła.

Statut 307.
§1. Synod poleca, aby udzielanie chrztu miało miejsce podczas Mszy świętej by cała wspólnota mogła brać udział w tym obrzędzie i aby ukazać związek chrztu i Eucharystii.
§2. Należy dołożyć starań, by po odpowiednim przygotowaniu, udzielanie chrztu odbywało się z należytą godnością. Szafarz chrztu powinien dokonać obrzędu uroczyście i pobożnie. Poza niebezpieczeństwem śmierci, należy odprawić pełny obrzęd sakramentu, bez względu na ilość przyjmujących chrzest.

Statut 308.
§1. Chrztu udziela się zasadniczo w niedzielę, ponieważ Kościół obchodzi wtedy Misterium Paschalne. W razie konieczności można go też udzielać w innym czasie.
§2. Chrzest dorosłych odbywa się zasadniczo w Wigilię Pas­chalną, ale gdy zachodzi potrzeba można go udzielić także w innym czasie.
§3. Obrzędy chrztu mają charakter paschalny i dlatego przy każdorazowym ich sprawowaniu zapala się paschał.

Statut 309.
§1. Na rodziców chrzestnych należy wybierać osoby, które ukończyły 16 lat, przyjęły już sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, prowadzą życie zgodne z wiarą i prawo nie zabrania im pełnienia zadań chrzestnego.
§2. Kandydaci na chrzestnych, pochodzący z innych parafii, winni przedstawić stosowne zaświadczenie od własnego proboszcza o zdolności do tej funkcji.

Statut 310.
Zaleca się, aby rodzice, chrzestni czy inni bliscy przyj­mują­cych chrzest spełniali niektóre funkcje liturgiczne, jak: czytania, śpiew międzylekcyjny, wezwania modlitwy wiernych, przyniesie­nie darów ofiarnych.
Statut 311.
§1. Rodzice, o ile nie mają przeszkód, oraz chrzestni, po­winni w czasie obrzędu chrztu przystąpić do stołu Pańskiego. Dotyczy to również rodziców chrzestnych.
§2. Duszpasterze powinni zachęcać, aby także rodzina i krewni kandydata do chrztu przystąpili do sakramentu pokuty i Komunii świętej.

Statut 312.
Rodzice dziecka i chrzestni winni być odpowiednio przy­gotowani do uczestniczenia w sakramencie chrztu. W tym celu:

• duszpasterze powinni organizować spotkania z rodzi­cami oczekującymi dziecka celem pouczenia ich o godności rodzicielstwa i znaczeniu chrztu dla życia chrześcijańskiego.
• rodzice i chrzestni powinni uczestniczyć przynajmniej w dwóch katechezach chrzcielnych prowadzonych w parafii chrztu lub zamieszkania chrzestnych.

Statut 313.
Fakt chrztu, obejmujący dane określone przepisami kan. 877 KPK, winien być dokładnie i niezwłocznie odnotowany w para­fialnej księdze ochrzczonych, a jej kopię należy co pięć lat przekazywać do Archiwum Archidiecezjalnego w Przemyślu.

Statut 314.
Zmiany wpisów w księdze ochrzczonych, obejmujące nazwi­sko i imię ochrzczonego, wzmiankę o szafarzu, rodzicach chrzest­nych oraz świadkach, jak również miejsce i datę udzielonego chrztu oraz miejsce i datę urodzenia, dokonuje się po uzyskaniu pisemnej zgody ordynariusza miejsca

Statut 315.

Duszpasterze winni zachęcać rodziców, aby przynajmniej jedno z imion nadawanych dziecku figurowało w wykazie świę­tych i błogosławionych.

Statut 316.
§1. Zachęca się duszpasterzy do uroczystego obchodzenia w parafii pierwszej rocznicy chrztu dziecka połączonej ze spe­cjal­nym błogosławieństwem i katechezą dla rodziców.
§2. Zaleca się wiernym obchodzenie kolejnych rocznic chrztu, w związku z dniem imienin. Szczególnym darem imieninowym, cenionym przez chrześcijan, niech będzie wspólna modlitwa lub ofiarowanie Mszy świętej.

Statut 317.
§1. W wypadku konieczności, obejmującym w szczególno­ści niebezpieczeństwo śmierci, chrztu może udzielić każdy czło­wiek mający właściwą intencję.
§2. Dziecko rodziców katolickich, a nawet niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.
§3. Duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie i katecheci, po­winni pouczać wiernych o prawidłowym udzielaniu chrztu.

Statut 318.
§1. O dopuszczeniu do chrztu dzieci z rodzin religijnie obojętnych lub zaniedbanych, decyduje miejscowy proboszcz, mając na uwadze świętość sakramentu oraz zobowiązanie do wy­chowania w wierze dziecka ochrzczonego.
§2. Warunkiem chrztu dziecka jest zadeklarowana wola (w trudniejszych przypadkach na piśmie) wychowania dziecka po katolicku, czasem niezależnie od słabości czy powikłań życio­wych jego rodziców, dająca uzasadnioną nadzieję katolickiego wychowania dziecka.
§3. W sytuacjach, o których mowa w § 1-2 szczególna odpo­wiedzialność za wychowanie dziecka spoczywa na rodzicach chrzestnych, którzy podpisują stosowne oświadczenie.

Statut 319.
§1. Za dorosłych w odniesieniu do chrztu uważa się wszyst­kich, którzy ukończyli siedem lat życia i osiągnęli zdolność używania rozumu.
§2. Stosownie do kan. 863 KPK, o chrzcie dorosłych, przy­najmniej tych, którzy ukończyli czternasty rok życia, powinien być powiadomiony biskup diecezjalny, ażeby, jeśli uzna to za wskazane, sam udzielił chrztu i bierzmowania.
§3. W przygotowaniu i udzielaniu chrztu dorosłym należy ściśle przestrzegać norm i obrzędów zawartych w księdze Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, która obowiązuje w diecezjach polskich od 14 maja 1989 roku.